امواج نیوز – راضیه محمدی : سرم های نایاب و داروهایی با قیمت گزاف و التماس برای ذره ای اکسیژن حق این مردم نبود!
واکسن ها همانند نوشداروی بعد از مرگ سهراب آنقدر دیر آمدند و خواهند آمد که دم به دم مرگ عزیزانمان را به نظاره نشسته ایم و چه بغض ها که می ترکد از سوگ این عزیزان…
سرم و اکسیژن و داروهای ساده دیروز به کالای لوکس و نایاب امروز تبدیل شد تا انسانیت انسان زیر سوال برود و خوی حیوانی را در نسل انسان به عینه ببینیم …
کرونا همچنان می تازد تا به بیماری لاکچری قرن تبدیل شود ، بیماری که فقرا به سختی می توانند جان سالم از آن به در ببرند ، تا آنجا که فرزندان زیادی بی مادر شدند و یا بی پدر و مادران و پدران بسیاری نیز بی فرزند …
پدر بزرگ و مادر بزرگ ها هم به خاطرات پیوستند و اینگونه شد که نسل افراد فقیری که دستشان به جایی بند نبود ، می رود تا به مرز نابودی برسد و راه نجاتی جز پول برای آنها نخواهد بود ، آنهم در شرایطی که نرخ داروهای این بیماری و هزینه های بستری و .. سر به فلک می کشد و اکسیژن برای نفس کشیدن هم نایاب است …
گرانی بی رویه داروها و عدم وجود داروهای ساده ای که تا دیروز به وفور در هر داروخانه و کلینیکی یافت می شد ، به طرزی شگفت آور خبر از یک پارادوکس عجیب در بازار دارو می دهد!
پارادوکسی که شاید بتوان گفت به تجارتی جذاب برای عده ای از افراد تبدیل شده است .
زخمی که تصمیم گیرندگان و تاجران این صنعت بر بدنه ی نخیف و خسته ایرانمان وارد کرده اند به مراتب کاری تر و دردناک تر از زخم کرونا بود ..
زخمی که وحدت و همدلی یک ملت را در این شرایط بحرانی هر روز بیشتر دچار خدشه خواهد کرد .
و در آخر ، کاش شرایطی مهیا میشد تا یکدل و یکرنگ در کنار هم مرهمی برای زخم همدیگر باشیم ، نه اینکه دردی را به دردهای این ملت خسته بیفزاییم …