امواج خبر: در اردیبهشت ماه خبر اعلام مطالبات چند هزار میلیارد تومانی عوارض آلایندگی استان بوشهر از جانب معاون عمرانی وزیر کشور امید را در دل‌های مردمان جنوب استان بوشهر زنده کرد و تن نیمه جان شهرداری ها و دهیاری ها را برای شروع پروژه های جدید به تکاپو انداخت.
تا از این مطالبه بجای مانده هر شهر و روستایی به سهم خود بهره مند شود و از آن زمان هر کدام از شوراها، شهرداران، دهیاران و فعالین اجتماعی در حد بضاعت و توان در جهت احقاق این حق بر زمین مانده فریاد زدند.
اما می طلبید نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی که با شعار نگاه متفاوت نسبت به گذشته پای به عرصه انتخابات گذاشته بود، بیش از دیگران در این زمینه فعال و پرچمدار استیفای این مطالبه عمومی باشد. اما تا این تاریخ کوچکترین اظهار نظری از جانب ایشان در این زمینه نشنیده ایم که جای تاسف و تعجب بسیار دارد.
وقتی با مواضع قاطعانه نمایندگان استان های همجوار که سهم ناچیزی از محل این قانون و عوارض آلایندگی صنعتی نصیب حوزه انتخابیه شان می‌شود را می‌بینیم که چگونه برای اخذ این منابع سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مربوطه را قرق کرده اند و سوال های متعددشان وزاری دولت را به ستوه آورده است، بیشتر دلمان به حال مظلومیتمان می‌سوزد که چرا عوارض آلایندگی چند هزار میلیارد تومانی تمام استان های کشور پرداخت شده است اما عسلویه و بوشهری که صندوق ذخیره ارزی کشور است هنوز اندر خم یک کوچه است و صدای نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی که آشناتر هر شخص دیگری به قوانین مربوطه است خاموش تر از هر صدایی است.
ای کاش نماینده ای که در روزهای اخیر فعال گشته و با بازدیدهای متعدد از پل ها و جاده های نیمه تمام کمپین تبلیغاتی اش را شروع کرده است اندکی از وقتش را به احقاق این حق برجای مانده میگذاشت که قطعا دست آوردش به اندازه ای بود که تمام پروژه های نیمه تمام را به سرانجام برساند.
